Pozycje na rynku vs. zmiany kursów – jak to wygląda na wykresie

Uczyniony poprzednio wstęp do rozważań o zależnościach pomiędzy zajmowanymi pozycjami a przyrostami kursów na rozważanych przedziałach zaowocował wykresem kolumnowym obrazującym wspomniane wielkości. Oczywiście, jak wspomniałem przy jego prezentacji, nie jest on celem samym w sobie. Interesują nas związki między parametrami strategii a efektami ich działania. Graficzna prezentacja powinna naprowadzać nas na nowe kierunki poszukiwania ciekawych metod i algorytmów.

Zatem przyglądnijmy się ponownie wykresowi, który dla przypomnienia przytaczam poniżej. Żeby jednak nie było zbyt monotonnie, proponuję wersję z innymi wartościami parametru odwrócenia niż poprzednio: 25 dla strategii Foll i 50 dla Cont.

 

Proponuję teraz krótko prześledzić co się działo w kolejnych interwałach. Już w pierwszym z nich zauważamy ciekawe zjawisko. Gracz antytrendowy opuścił pozycję neutralną i wszedł na krótką (czerwony słupek poniżej osi). Jednocześnie gracz podążający stale tkwi na neutralnej (brak niebieskiego słupka). Oczywiście o połowę krótszy zielony słupek skierowany w dół oznacza, że ich uśredniona pozycja jest półkrótka (neologizm wymyślony na potrzeby omawianej strategii). Wszystko to na tle wzrostu kursu o ponad 2%.

Uważny czytelnik może zawołać w tym momencie: „Zaraz, zaraz, coś tutaj nie gra! Przecież skoro przy takim wzroście kursu gracz antytrendowy wszedł na pozycję krótką poprzez SellLimit, to gracz podążający (którego parametr odwrócenia jest o wiele niższy) tym bardziej powinien wejść na pozycję - oczywiście długą, poprzez BuyStop.”

Teoretycznie można by to tłumaczyć różnicą pomiędzy kursem Open interwału bieżącego, względem którego jest wyznaczany poziom odwrócenia a kursem Close poprzedniego, ponieważ ten właśnie jest kursem odniesienia dla wyznaczenia przyrostu względnego, obrazowanego na omawianym wykresie. Jednak różnice te nie są aż tak duże. W przypadku danych tygodniowych większość zmienności kursów przypada na dni robocze, więc zmiany w czasie weekendów są zwykle nieznaczne.

Mechanizm powstawania tego zjawiska leży zupełnie gdzieś indziej. Łatwo będziemy mogli go zrozumieć, jeśli przypomnimy sobie że każda z trajektorii Foll i Cont również jest konstruowana jako średnia z pozycji dwu inwestorów wirtualnych. Jak pamiętamy, jest to sposób na wiarygodną symulację z neutralną pozycją początkową. To jest sedno zaobserwowanego fenomenu – kiedy przeanalizujemy zawartość zakładek FollL i FollS, z łatwością zauważymy że w pierwszym interwale właściwej symulacji (rozpoczynającym się 2011.01.09) obaj wirtualni gracze protrendowi zmienili pozycje: ten który zaczynał od Long przeszedł na Short, a ten drugi odwrotnie. Oczywistym jest zatem że ich łączna uśredniona pozycja pozostała neutralna, ale bynajmniej nie oznacza to że nic się nie wydarzyło. Po prostu zarówno odchylenie w dół jak i w górę od kursu Open przekroczyło próg odwrócenia.

Natomiast analogiczne rozumowanie przeprowadzone dla wirtualnych graczy antytrendowych (w zakładkach ContL i ContS) pozwala stwierdzić, że jakkolwiek pierwszy z nich odwrócił swoją początkową pozycję na krótką, to drugi pozostał na początkowej – oczywiście krótkiej, co zresztą sugeruje nazwa zakładki. Po prostu odchylenie w dół od kursu Open okazało się zbyt małe. Łącznie zatem przeszli na Short.

Ten prosty (można wręcz rzec banalny) przykładzik został przedstawiony z zamiarem wskazania, że działanie strategii algorytmicznych może niekiedy dawać efekty trochę wymykające się intuicyjnemu pojmowaniu. Natomiast zależności i mechanizmy, które decydują o ich powstawaniu można łatwiej zrozumieć obserwując wyniki w postaci graficznej.