Przedstawiona
ostatnio propozycja rozszerzenia arkusza o symulację
połączonej strategii wirtualnych
inwestorów
(alegorycznie reprezentowanych przez braci
bliźniaków)
doprowadziła do rozwiązania, które jest tyleż oczywiste co i
bezużyteczne. Trajektoria zawierająca same zera nie wnosi nic
sensownego do badań własności rozważanych strategii, poza
wnioskiem że konieczna jest modyfikacja warunków eksperymentu.
Zatem pora zająć się tym zadaniem.
Propozycja
korekty
arkusza jest dość oczywista – banalne wyniki powstają na skutek
dokładnego
pokrywania się poziomów odwróceń
obu braci-graczy. Poziomy te są determinowane parametrem odległości.
Zatem po prostu wystarczy umożliwić symulację obu strategii:
podążającej za trendem i kontrariańskiej z różnymi wartościami
tego parametru. W ostatniej wersji arkusza parametry te były
zadawane w zakładce quotes
w komórkach A12 (początkowa wartość parametru, odpowiadająca
pierwszej symulowanej sekwencji) oraz A14 (krok z jakim zmienia się
parametr dla kolejnych sekwencji). I odnosiło się to do obu typów
strategii.
Proponuję
zatem dorzucić tam dwa kolejne parametry i przyjąć ustalenie, że
wartości w A12 i A14 będą decydować o wartościach parametrów
jedynie dla strategii podążającej umieszczonych, jak pamiętamy, w
pierwszym wierszu zakładki Foll
(i oczywiście pomocniczych FollL
i FollS).
Natomiast dwa następne, znajdujące się w komórkach A16 i A18,
sterują odpowiednio zawartością zakładek Cont,
ContL
i ContS.
Fragment arkusza jest uwidoczniony poniżej.
Jak
widać, w podanym przykładzie, parametr dla strategii antytrendowej
zaczyna się od wartości większej niż w przypadku strategii
podążającej. I wzrasta też dwa razy szybciej. Jeszcze parę słów
należy powiedzieć o samej konstrukcji zakładki Joint.
Jak napisałem wcześniej, jest ona analogiczna do zakładek obu
strategii podlegających połączeniu. Istotna różnica polega na
konieczności podania dla każdej trajektorii dwu parametrów a nie,
jak dotąd, jednego – wszak na tym właśnie polega wprowadzone
zróżnicowanie. Te parametry zajmują pierwsze dwa wiersze omawianej
zakładki. A w kolejnych są już wartości pozycji końcowych dla
odpowiednich interwałów czasowych.
Rzućmy
zatem jeszcze okiem na początkowe fragmenty trajektorii
pozycji
dla podanego powyżej zestawu liczb sterujących doborem parametrów.
Poniżej przedstawiono, na wspólnym obrazku, widok zakładek (od
lewej) Foll,
Cont
i Joint,
zsynchronizowanych tak, aby na jednym poziomie znajdowały się
pozycje odpowiadające tym samym interwałom czasowym.
Wygląd
tych kolumn z sekwencjami liczb, odpowiadających pozycjom, jest
zgodny z oczekiwaniami. Obaj bracia gracze zajmują naprzemiennie
pozycje długie i krótkie stale
pozostając na rynku.
Natomiast ich połączona
pozycja od czasu do czasu staje się neutralna,
zgodnie ze spostrzeżeniami uczynionymi poprzednio. Sekwencje pełnej
długości można znaleźć w pełnej postaci arkusza.
Natomiast
rzuca się w oczy inne ciekawe zjawisko. Otóż dla pewnych
wartości parametru odległości połączona pozycja wspólników
pozostaje neutralna
przez długie okresy czasu.
Nasuwa się tutaj skojarzenie ze spostrzeżeniem uczynionym tutaj, gdzie zauważyliśmy że dla odpowiednio dużych
wartości tego parametru gracz pozostaje stale poza rynkiem – nigdy
nie opuszcza początkowej, neutralnej pozycji. Wprawdzie tutaj
sytuacja jest inna – gracze wchodzą na pozycje, jednak dość
często okazuje się, że są one dokładnie przeciwne w tych samych
interwałach. I automatycznie pojawiają się pytania:
czy jest jakiś związek pomiędzy tymi faktami, czy istnieje wspólny
mechanizm wywołujący to zjawisko. Na te i inne pytania będziemy
poszukiwać odpowiedzi w kolejnych odcinkach poświęconych symulacji
pozycji zajmowanych przez graczy na rynku Forex.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz